"كريستين بوبن"  (Christian bobin) در سال 1951 در شهر "كروز (creusot) "فرانسه به دنيا آمد. او، دانش آموخته‌ي رشته‌ي فلسفه است و همين نگرش فلسفي او در كارهايش تاثيري ژرف به جا گذاشته است. به گفته ي يكي از منتقدان [=خرده گيران] آثارش؛ بوبن با ديدي فلسفي، قلمي شاعرانه و ذهني انديشمند مي نويسد. به همين دليل، آثار و انديشه‌هايش، افزون بر اينكه نزد اهل ادب و فرهنگ، جايگاه ويژه‌اي دارد، در حوزه‌ي انديشه نيز بسيار مورد توجه است.
بوبن تاكنون بيش از سي و پنج اثر منتشر كرده است كه برخي از آثار او همچون "رفيق اعلي"( Le Tress-bas)  در مدت كوتاهي در تيراژهاي بالا به فروش رفت و به چاپ هفتم و هشتم رسيد و در سال 1993 نيز برنده‌ي پاداش ادبي(Dera maggots)، يكي از پاداش هاي مهم ادبي- فرهنگي فرانسه شد.
هر يك از آثار بوبن، گوشه‌اي از ديدگاهها و زندگي او را به تصوير مي كشد. تجربه‌هاي روزمره‌ي زندگي او همچون عشق، تنهايي، دلتنگي، از خود بيگانگي و … دستمايه‌ي آثار شاعرانه و نوشته‌هاي پر مغزش مي شوند. خود او مي گويد:
«هر يك از كتابهايم، تابلويي از يك گوشه‌ي زندگي‌ام است. من دوست دارم در كتابهايم، "زندگي" را نقاشي كنم، "هستي" را بسرايم، "عشق" را بنوازم، "مرگ" را رنگ آميزي كنم و "پاكي" را به آواز درآورم.»
"معنويت" و "پاكي" از مفاهيم پايه‌اي آثار و انديشه‌هاي "بوبن" است. با اينكه بوبن، بسيار به لحن و آواي سخن اهميت مي‌دهد، ولي نسبت به مفاهيم و اهداف كارهايش نيز بي توجه نيست.
آهنگين بودن سبك كار او سبب شده كه نوشته‌هايش بين نظم و نثر شناور باشد؛ به گونه‌اي كه با خواندن نوشته‌هاي او، احساس مي‌كنيم در پس آنها انديشه‌اي نهفته و بلبلي آواز سر داده است؛ چرا كه "بوبن"  بر اين باور است كه نوشتن، يعني سراييدن آواها.
بوبن نه در كتابها و نه در گفتگوهايش، دوست ندارد به بيان جزئيات زندگي‌اش بپردازد. او در اين باره، در كتاب "فراتر از بودن" (La plus que ViVe) مي‌نويسد :
«انسان براي آنكه جز "زنده بودن"، "زندگي كردن" را نيز بياموزد، نيازمند دو زايش است؛ يكي زايش جسمي و ديگر، زايش روحي. بسياري، تنها با زايش جسمي، "زنده‌اند" كه اينها زندگي نمي‌كنند، ولي معناي [ =چَم ] راستين "زندگي" را آن دسته از انسانها مي‌چشند كه با زايش روحي خود زندگي مي‌كنند. انسان از زماني موجوديت پيدا مي‌كند كه به دنيا مي‌آيد و از زماني آغاز به "زندگي" مي‌كند كه روحش را به پرواز در آورد.»
 
درباره‌ي كتابهاي بوبن
از آن دسته آثار "بوبن" مي‌توان به كتابهايي چون؛ "رفيق اعلي"، "بخش پنهان"، "زن آينده"، "پيراهن كوتاه مهماني"، "غير منتظره"، "فراتر از بودن"، "انسان شوم"، "نامه‌هاي طلايي"، "دست فروش"، "كتاب بيهوده"، "هشتمين روز هفته"، "جادوي آسان"، "موتسارت و باران"، "چند روز با خانمها"، "بند باز"، "قلب برفي" و .. اشاره كرد.
كتاب "رفيق اعلي" يكي از آثار برجسته‌ي امروزي در حوزه‌ي فرهنگ، انديشه و ادب فرانسه به شمار مي‌رود كه با پيشباز خوب خوانندگان داخلي و خرده‌گيران خارجي روبرو شده است.
اين اثر، نقطه‌ي عطفي در آثار ادبي فرانسه و همچنين نقطه‌ي اوج كاري "بوبن" است؛ چرا كه همه‌ي زوايا و بكرترين انديشه‌هاي بوبن را مي‌توان در آن يافت. او در اين كتاب با بهره‌گيري از امكانات زبان، زيباييهاي ادبيات، مفاهيم پر مغز و انديشه‌هاي پخته، اثري جاودانه و بي‌همتا آفريد كه همگان از آن به بزرگي ياد كردند.
كتاب "رفيق اعلي"، ماجراي زندگي [از تولد تا مرگ] قديسي ايتاليايي به نام "فرانچسكو" است كه شخصيتي بسيار نام آور در ادبيات اروپا به شمار مي‌رود.
بوبن در كتاب "رفيق اعلي"، شاهكار خود، مي‌كوشد تا با الهام از زندگي معنوي و روحاني اين قديس مسيحي، افقي بر تاريكي‌هاي زندگي بشر امروز بگشايد و ناگفته‌هاي دنياي معنوي و زندگي روحي را بيان كند يا به عبارت بهتر "بسرايد"؛ چرا كه بوبن، چنين مفهومي را بيشتر شاعرانه مي‌داند تا عارفانه.
خلأ عاطفي و نياز روحي، عرفان و روحانيت، گوشه‌گيري و تنهايي، همبستگي و گفتمان ديني، از دسته‌ي مفاهيم و درونمايه‌هاي بنيادين آثار بوبن هستند كه او را از ديگر نويسندگان همرديفش بالاتر قرار مي‌دهد.
يكي ديگر از آثار وي كه بسيار نيز مورد توجه خرده‌گيران و خوانندگان قرار گرفت، "كتاب  بيهوده" (Un Livre inutile) بود. در اين اثر، بوبن با پرداختن به آثار و انديشه‌هاي هفت نويسنده و شاعر برجسته‌ي جهان ادبيات، مي‌كوشد تا ماهيت و فلسفه‌ي ادبيات را بيان كند.
"پل كلودل"، "فرانسيس پونز"، "گوستاو رو"، "شارل فردينان رامو"، "ساموئل بكت"، "گيوم آپولينز" و "فرانسيس كافكا"، هفت شخصيتي هستند كه بوبن در اين اثر خود به آنها مي‌پردازد.